دریاچه گَهَر یک دریاچه کوهستانی در ایران است که میان رشته‌کوه اشترانکوه شهرستان دورود در استان لرستان با ارتفاع ۲۳۵۰ متر از سطح دریا واقع شده است.
این دریاچه در منطقه حفاظت شده اشترانکوه دورود قرار دارد.
این دریاچه که به «نگین اشترانکوه» معروف است به سبب نداشتن راه ماشین رو تا حد زیادی از خرابی و آلودگی به دست انسان به دور مانده‌است.
سالانه در حدود 75000 گردشگر اقدام به بازدید از این دریاچه می‌نمایند.
میزان بارش سالانه در منطقه گهر حدود۹۳۳ میلی‌متر است که بیشتر بصورت بارش برف می‌باشد
در سال‌های پر برف سطح دریاچه یخ می‌بندد.
درختان بلوط، بید، بادام، پسته وحشی، گلابی وحشی، چنار، نارون، بلوط مازو، گردو، انجیر، زبان گنجشک، سیب، زالزالک، ارژن، کنار کهور، انار، گز، و موی وحشی در اطراف این دریاچه رشد میکنند .
همچنین گل‌های لاله واژگون، شقایق، زنبق و لاله وحشی تاج خروسی و اختر به زیبایی این دریاچه اضافه میکنند .
اغلب اروپائیان و سیاحان این دریاچه را به نام دریاچه ایران می‌شناسند که این شناخت حاصل معرفی یک زن انگلیسی بنام ایزابلالوسی بیشوپ است که در سال ۱۸۹۰ میلادی توانست مدت ۳ماه در این منطقه تحقیق وهزار کیلومتر راهپیمایی کند.
ولی باتوجه به اسناد معتبر تاریخی اولین کسی که موفق به کشف دریاچه گهر شد یک زمین‌شناس اتریشی به نام آ-رودلر بود که در سال ۱۸۸۸ میلادی موفق شد نام خود را به عنوان کاشف دریاچه گهر در تاریخ ماندگار کند.
وی در هنگام کشف این دریاچه از ارتفاعات اشترانکوه حرکت کرده بود.
اولین و قدیمی‌ترین تصویر مستند تهیه شده از این دریاچه نیز در سال ۱۸۹۱ میلادی گرفته شده‌است که به یک سیاح فرانسوی بنام ژان ژاک دومرگان تعلق دارد.
